برقراري فعاليتهاي بين المللي و آگاه سازي اذهان عمومي در خصوص لزوم خلع سلاح هسته اي، زدودن فقر و گرسنگي، رفاه پناهندگان، تلاش براي تحقق حقوق بشر و حفظ محيط زيست از اهداف اين سازمان است.

رييس دبيرخانه سازمان بين المللي شهرداران صلح در غرب کشور گفت: احداث پارك صلح با حمايت شهرداري كرمانشاه و بازديد تعدادي از انجمن موست ژاپن از مناطق جنگي و آسيب ديده ناشي از بمباران شيميايي ازجمله تعدادي از روستاهاي استانهاي کرمانشاه، کردستان و آذربايجان غربي، حمايت از مصدومين شيميايي براي حضور و شهادت در دادگاه " فان آن راد " تاجر هلندي مواد شيميايي در دادگاه لاهه و ... را از جمله فعاليتهاي اين نهاد عنوان کرد.
افشين مرادي روز يكشنبه در گفتگو با ايرنا افزود: برقراري فعاليتهاي بين المللي و آگاه سازي اذهان عمومي در خصوص لزوم خلع سلاح هسته اي، زدودن فقر و گرسنگي، رفاه پناهندگان، تلاش براي تحقق حقوق بشر و از بين بردن موانع موجود بر سر راه تخريب محيط زيست از ديگر اهداف اين سازمان است.
وي با اشاره به بنيانگذاري سازمان شهرداران صلح در سال ۱۹۸۲ ميلادي به همت شهردار هيروشيما در ژاپن، گفت: اکنون ۵۵۴ شهر از ۱۰۷ کشور در سراسر جهان مورد حمايت رسمي و قانوني اين نهاد قرار دارند.
مرادي اظهار داشت: يکپارچه سازي و تسهيل همکاريهاي چند جانبه شهرهاي جهان که حامي اين برنامه هستند، از اهداف محوري اين سازمان است.
رييس دبيرخانه سازمان بين المللي شهرداران صلح در غرب کشور که مدير عامل انجمن صلح سبز کرمانشاه نيز هست، ادامه داد: بدنبال سفر کريم خدر شهردار حلبچه به ايران، وي از مدير عامل اين انجمن به همراه چند شهردار فعال يراي حضور در اجلاسي با عنوان " نقش شهرداران و سازمانهاي غيردولتي در ترويج فرهنگ صلح بين شهرداران و مخالفت با جنگ " که چندي پيش در جزيره سيسيل ايتاليا برگزار شد، دعوت بعمل آورد.
وي افزود: در اين اجلاس انجمن صلح سبز با ارايه گزارشي در خصوص فعاليتهاي صلح طلبانه و حمايت از مصدومين جنگ و همکاري شهرداريهاي مناطق جنگي با سازمانهاي مردمي خواستار توجه جامعه بين الملل به حقوق قربانيان سلاحهاي کشتار جمعي شد.
وي گفت: در حاشيه اين اجلاس همچنين پيش نويس امضاي قرارداد تجاري انجمن صلح سبز و شهرداران کرمانشاه و جوانرود با اتحاديه جامعه مديترانه آماده شد و در صورت تاييد دولت جمهوري اسلامي ايران، همکاري بين طرفين در زمينه تعليم و آموزش بنيادي، آموزش عالي در سطح بين الملل، اجراي پروژه و فعاليتهاي مرتبط با بيکاري و استخدام و بازيابي نيروهاي آسيب ديده ناشي از جنگ عملياتي مي شود.

۲۷.۴

بیانیه فدراسیون کوهنوردی مبنی بر توبیخ و اخطار به پزشک تیم اعزامی سراب در صعود گاشربروم دو من رو به گذشته ها برد ...!!!

عجب روزگاری بود صعود تیلی چوپیک دکتر بهالو را می گویم ، ان زمان که ابزار نو جهت صعود برای خود به نپال می برد و دوستان به نظاره می نشستند...

چه روز هایی بود آن روزهایی که تیم اورست 84 بسته می شد ! آن اردوهای مشکل و حساس برای انتخاب نفرات و چه کسی فکر می کرد تیم بدون تبعیض و پارتی بازی بسته شود . کاملا جوانمردانه بسته شد از لیلا بهرامی گرفته تا جناب شعاعی و پزشک مسلمانمان دکتر گودرزی ...

ازشاهکار مارکهای قلابی کمپ روی کرامپونها گرفته تا قبول نکردن مسئولیت فنی توسط جناب گودرزی ! از صعود های مستاق اتای بانو نعمتی و هزاران داستان جذاب و سرگرم کننده ...

مگر همینان که امروز حکم می دهند همان نبودند که مراسم باشکوهی برای پزشک تیم اورست گرفتند ؟

باز من را به گذشته تر برد به گاشربروم 1 چه روزهایی بود آن زمان که پزشک ابر قهرمان همراه تیم گاشربروم  1 نتوانسته بود بعد از دو روز یک رگ از محمد اوراز بگیرد و ...

مگر کسی می توانست بگوید بالای چشمت ابروست ؟ آن زمان که صادقانه دروغ می گفتند و جناب بهادرانی محمد را از دیواره به پایین هدایت می کرد مگر کسی بود بگوید چرا ؟ بعد از 6 سال با شهامت جناب افلاکی با چه افتخاری اعلام می کند  : 

" که ما دروغ گفتیم اما صادقانه دروغ گفتیم محمد اوراز را فقط بهمن نزد و از دیواره پرتش کردیم ! و پزشکمان هم نتوانست به او سرم وصل نماید ."

چه افتخار بزرگی باید به چنین قهرمانانی به خود ببالیم .

این قهرمانان را باید حلوا حلوا کرد

امروز پزشک تیم سراب محکوم است اما این راهی ایست که آن ها رفته اند و رطب خورده منع رطب چون کند ؟

می بایست دوستان اول خودشان را محکوم می کردند بعد به قضاوت دیگران می نشستند

اگرچه محکومیت حق مسلم پزشک تیم سراب دکتر«ابوالفضل جوادی» بود

متن بیانیه توبیخ از وبلاگ مسئول روابط عمومی فدارسیون کوهنوردی

۲۷.۴

گاه به خود می گویم که چه راز است تو و این همهمه ی سکوت ، چه راز است تو و همنوایی کوهستان ؟ این همه شوق و اشتیاق برای چیست ؟

دیر زمانی ایست که در کوچه پس کوچه های روستایی دور ، بر ستیغ کوهستان های بلند پرواز ، صدایی به گوش میرسد ! نوایی گوش نواز و لطافتی آرامش بخش !

با من چه کردی زاگرس ؟

به سان آن دخترک بازیگوش روستایی ، آن پسر بچه ی کنجکاو ، آن شور کودکی که لبریز است از هیجان و تکاپو ، به کجا می بری مرا ؟

مگر نه این است که دلبری هایت را با سکوتی بی پایان تا سحر گاهان جشن میگیرم ! مگر نه این است با نوای کبکهای سرمستت ، بی تابم ! مگر نه این است رایحه ی بابونه هایت مرا به مرز جنون می رسانند !

جنون ! چه با شکوه است دلبری های زاگرس و بی تابی های فرزندت ! عشق را به من می فهمانی زاگرس !

می فهمانی رهایی را ، می فهمانی تلاش را ، می فهمانی دوست داشتن را ؛ اخمهایت هم زیباست ! می فهمانی اخمهای عاشقانه را ...

با من چه کردی زاگرس ؟

۲۷.۴

ولات ئیمه گولستانه/ جی و مه سکه ن ئیمه کوردانه

ولات ، ژمه ره روح و گیانه / کورد هه مو برانه

جی و مه سکه ن ئیمه کوردانه / ته مام باخه و بیستانه

ولات گولی گولیستانه / کورد هه مو برانه

این ترانه با لهجه ی ( شکاکی یا کرمانجی و یا بادینی ) است که بیشتر مربوط به شمال و شمال غرب کردستان که شامل ( قسمتهای شمالی آذربایجان غربی ایران، کردستان ترکیه و کردستان سوریه و شمال کردستان عراق ) می باشد است.

۲۷.۴

چه قدر قشنگ و غمگین و تاثیرگزار و واقعی بود فیلم مستند دف! متشکرم آقای بهمن قبادی. متشکرم آقای بی‌بی‌سی فارسی!

آمدم بنویسم:« بمیری آقای 20:30، بمیری آقای صدا و سیما، بمیری آقای رسانه ملی، بمیری...» بی‌خیال شدم. نشستم به تماشای «آپارات» و فیلم مستند «دف»؛ یکی از قشنگترین مستندهایی که تا به حال دیده‌ام. پر از احساس، پر از عشق، یک مستند غمگینِ شاد! چه قدر ایده‌ی زیبایی بود که در تیتراژ نوشته‌اند:« با زندگی:». چه قدر دوست داشتم مفهوم جدیدی را که از ساز دوست‌داشتنی دف برایمان ساختی، آقای قبادی! چه قدر زود تمام شد فیلمت، آقای «لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند»!

و دلم نمی‌آید اینجا ننویسم که چه قدر جای چنین زندگی-فیلم‌هایی خالی‌ست در رسانه‌ای که می‌گویند ملی است و کسی نمی‌تواند حتی بپرسد:«ببخشید، کدام ملت؟!»

نگاهي به فيلم مستند دف ساخته بهمن قبادي

۲۷.۴

مديرکل حفاظت محيط زيست استان کردستان از تصويب تبديل تالاب بين المللي زریبار مريوان در کميسيون امور زيربنايي دولت به پناهگاه حيات وحش خبر داد.

خيرالله مرادي روز سه شنبه در جمع خبرنگاران گفت: تبديل تالاب زریبار مريوان به پناهگاه حيات وحش حرکت موثري در حفظ وضعيت زيست محيطي اين تالاب و گونه هاي گياهي و جانوري آن است.
وي مساحت پناهگاه حيات وحش تالاب زریبار مريوان را سه هزار و 290 هکتار اعلام کرد و افزود: بيش از دو هزار هکتار از وسعت پناهگاه حيات وحش زریبار آب و نيزار و مابقي اراضي حاشيه اي تالاب است.
وي تالاب زریبار مريوان را بيست و سومين تالاب عضو کنوانسيون رامسر معرفي کرد و گفت: در پناهگاه حيات وحش زریبار تاکنون 97 گونه پرنده ؛ 32 گونه پستاندار ؛ 13 گونه خزنده ؛ 11 گونه ماهي و 100 گونه گياهي شناخته شده است.
وي همچنين از شناسايي يک گونه جديد گياهي منحصر بفرد به نام " گوشک " در تالاب زریبار مريوان در تحقيقات انجام شده اخير خبر داد .
وي گفت : اين گونه گياهي يکي از چهار گونه جشره خوار جهان و تنها گونه آسيا ست که در تالاب زریبارمريوان شناسايي شده است.
وي در ادامه سخنان خود وضعيت تالاب زریبار مريوان را از نظر حجم آب نگران کننده توصيف کرد و افزود: ميزان ذخيره اين تالاب در شرايط فعلي 24 درصد است که در در 40 سال گذشته بيسابقه است.
وي با اشاره به اينکه از مجموع 75 ميليون متر مکعب ظرفيت تالاب زریبار فقط 13 ميليون متر مکعب آن از طريق چشمه هاي کف تالاب تامين مي شود گفت : کاهش شديد آب تالاب را نشانه تغييرات اقليمي و کاهش نزولات جوي است.
وي حرکت خزنده شهرها و روستاها را به سمت تالاب زریبار از ديگر تهديدهاي موجود براي تالاب عنوان کرد.

کوه بنفشه سقز

۲۷.۴

گیاه اوراز با نام علمی (Amygdalus Oraz )

زاگرس ، تصويري زنده و رنگين و بسيار استادانه از مراحل معين تاريخ حيات است . كه در آن ، براي نخستين بار در جهان ، زندگي بر اساس ديگري بناشد و متحول گرديد . و همين امر انديشه‌ها ، تلاش‌ها ، و گرمترين دوستيها را از همه سو بدان جلب كرد . داستان پيدايش زاگرس ، حيات و زندگي آرام و در عين حال سخت و پر شكوه به سان رود سيروان پيش مي رود . كه اين پيچيدگي شگرف زندگي است كه سرود زندگي را سر مي‌دهد . و اين داستان ديرين زايش است كه زندگي ناگزير مي بايد تجديد شود . و مردمان زاگرس در زندگي خود بارها شاهد اين معجزه مي گردند و آن را چنانكه هست مي پذيرند و در حد توانايي با علم و تجربه خويش به تحقق آن كمك مي كنند . آب ، داستان حيات و سرود زندگي در زاگرس جاري مي گردد و هزاران گونه گياهي شناخته و ناشناخته ، كه ادامه حيات را ممكن مي سازد سيراب مي كند. گونه‌هاي كم‌نظير گياهي در زاگرس منبع ژنتيكي ارزشمندي است كه در دره‌ها و كوهپايه‌ها و كوههاي زاگرس بر افراشته كه حامل اين ثروتهاي ارزشمند مي‌باشد . كه در طول ساليان وادي ، علارغم تحمل ناملايمات طبيعي و انساني از باد و باران و طوفان و بي آبي تازيانه خورده ، اما پا برجا و در فراز فرازها . آنچه كه بدان مي‌باليم « ريشه در خاك » بودن است ، اين راز ماندگاري است . كه در اين گونه‌هاي ارزشمند گياهي در زاگرس ، پابرجا كرده است .

در پهنه دور دست زمان ، در هر ساعت زندگي خويش ، آواز عميق و آشناي اين هستي بي‌انتهاست و اين خود همه آن چيزهايي است كه هست . ترنم پر همهمه بانگ و نواست . فروغ ميرنده طبيعت و جوشش ناگهاني نيروهاي كور طبيعت و هوسهاي ناملايم انسان نادان بر دست اندازي كور بر طبيعت ، كه همچون سيل از ميان صخره‌ها هجوم مي‌آورد ، هنوز كه هنوز است نتوانسته زندگي را از هم بگسلد . در كوه و طبيعت گويي در ميان دوستاني هستيم كه مي‌شناسيم . عطر خوشنودي سايه پهناور ابرها بر فراز طبيعت مي‌گذرد . صداي زير و غلطان زنجره‌ها گوئي به لرزش ستاره‌ها پاسخ مي‌دهد . باد آهسته شاخه‌هاي بلوط را به هم مي‌زند اين آواز عميق و آشناي ديرين است و سپهري در كار زادن ، و هستي بي‌انتها .

بعد از 135 سال كه از تحقيق و جستجوي دانشمند آلماني ( هاوس كنخت ) در كوههاي شاهوي اورامان ، كه به كشف و نام‌گذاري گونه‌هاي كم‌نظير گياهي ، منجر گرديد كه همه آنها را بنام خود به ثبت جهاني رسانيد كه گذر زمان هنوز كه هنوز است بر پويائي و رنج اين سخت‌كوش ، گواهي مي‌دهد . نيرو و شادي فطري انسان آفرينشگر ، فعال بودن ، عشق و دوستي در نهاد آن زنده‌ياد فواره مي‌زند ، كوشا و پرتوان براي شناخت ، ناشناخته‌ها و فضيلت به معناي واقعي اين انديشمند كوهنورد بود . هر چند در سفر دوم اين محقق كه چند سال بعد از سفر اول او آغاز شد روزگار به او روي خوش نشان نداد و درآخرين روزهاي سفر تحقيقاتي ، در دامنه كوههاي دنا كه شراره‌هاي آب زاينده‌رود اصفهان را نظاره مي كرد بيماري و كسالت او را از پايي در آورد و در كليسايي در جوار رودخانة زاينده رود اصفهان براي هميشه آرام گرفت . اما زاگرس همواره ، منبع الهام زندگي و تحقيق اين نهاد طبيعت بوده است كه بايد بردبارانه آن را پذيرفت . عشق نباشد زندگي مي‌ميرد . اين بار عشق به خاك و طبيعت راهي پرتب و تاب به روي خود مي‌گشايد. روز از پس روز پارگي‌هاي در تار ، تاريكي پديد مي‌آورد . زمان درگذر ، تلاش براي شناخت ، ناشناخته‌ها .

اين‌بار ، كوهنورد و محقق ، گياه‌شناس كردستاني « حسين معروفي » دير زماني است ، انس و الفتي با زاگرس بسته و اميد خيره سر را كه نمي‌خواهد بميرد نويد داده ، آن هم با شناخت و كشف‌ گونه‌هاي گياهي ناشناخته جهاني در كوههاي كردستان . گريز روزها كافي است تا پنداري را كه مي‌خواهد به دنبال خود بكشد با تحقيق و تلاش نه تنها در داخل كشور بلكه اعتبار جهاني براي خود خلق كرده است . آخرين تحقيقات و تلاش گسترده اين محقق به كشف نادرترين و ناشناخته‌ترين « بادام وحشي » كه در گذر زمان در كوهه‌هاي كردستان ، به تعداد محدودي از آن هنوز كه هنوز است به حيات خود ادامه مي دهد منجر گرديده است . در كوههاي كردستان در حومه شهرستان بانه – در آبادي ننور ، كه‌لي نهيني ، كه بنام كوهنورد گرانقدر « محمد اوراز » نام‌گذاري گرديده است و نام علمي (Amygdalus Oraz ) بر آن نهاده شده است و به ثبت جهاني رسيده است . و مقاله علمي ايشان چاپ شده در مجله معتبر علمي جهاني(Nordic Jurnal of Botany )

در كشور دانمارك به تاريخ 17 Apr 2009 در صفحات 324-329 سندي گويا است بر اين كشف مهم و علمي در تاريخ طبيعي . باشد در اين بازار غوغا ، كساني باشند تحقيق و تلاش را پيشه كنند و همواره ، افق‌هاي فكري نامعهودي در آنها سر بر آورد .

كه درون‌بيني پرتواني آنها را تكميل كند . كه بيشتر اوقات خاص يك نيروي زندگي شديد است . آري اينجا همان خانه و خاك آشنا است با توان و علاقه و پويايي به شناخت ، ناشناخته‌ها . انگيزه‌اي براي بدگماني نيست ، اگر ما نجنبيم ، زمان مي‌گذرد و گريز روزها كافي است كه اين را به ياد بياوريم . تلاش و انگيزه‌هاي اين محقق كوهنورد را گرامي داشته ، باشد كه شاهد موفقيت بيشتر اين دانشمند ارجمند بر زيباترين ، آرايه‌هاي آفرينش كوههاي زاگرس باشيم . همواره استقامت و شكوه طبع در زندگي استاد حسين معروفي حضوري مداوم داشته باشد . و رويش جوانه‌هاي اميد در لابه‌لاي داستان خيس خورده زندگي از باران ديرستان را براي اين بزرگوار آرزومنديم . 

براي آگاهي بيشتر خوانندگان ، متن كامل مقاله ايشان كه به نام‌گذاري دو گونه گياهي ناشناخته در جهان ، در كوههاي كردستان انجاميده است و به ثبت جهاني رسيده ، چاپ شده در مجله (Nordic Jurnal of Botany ) در كشور دانمارك تحت نام

Amygdalus kurdistanica and A . Orazii spp . nov. ( rosaceae) from Iran .

تقديم است . و آنچه با علامت * مشخص گرديده است به گونه اوراز مي‌پردازد . اميد مي‌رود و علاقه‌مندان به دانش و كوه و كوهنوردي بهره لازم را از آن برده باشند و اين موج پهناور گسترده شود در پهنه دور دست زمان و به شناخت بيشتر ناشناخته‌ها منجر گردد .

سلام اسماعيل سرخ

رئيس كوهنوردي شهرستان ديواندره و بنياد زاگرس شناسي

۲۷.۴

چند روز پیش تصمیم گرفتم برم یه خورده بگردم و آرشیو موسیقی فلکلورم رو تکمیل تر کنم . این ور و اون ور این شهر رو  گشتم نبود که نبود !!! هر سوراخ سنبه ای که احتمال پیدا کردن این ترانه های رو می دادم گشتم اما رنجم بی فایده بود !

تا اینکه آدرس یه راسته ای رو بهم دادن گفتند اگه اونجا نباشه دیگه نیست ! میگفتند مرکز موسیقی یه منم سوار یه تاکسی شدم و دربست تا اون نقطه رفتم ...

سه تا مغزه چسبیده به هم بودند به اولی رفتم و گفتم ...

من : آقا ترانه های قدیمی اسماعیل صابور رو دارید ؟

مغازه دار: اسماعیل " صبوری"  رو نداریم

من : اسماعیل صابور !!!

بعد رفتم به مغازه دوم

من : آقا ترانه های قدیمی اسماعیل صابور رو دارید ؟

مغزه دار : کی ؟ نه نداریم

و آخرین مغازه روی شیشه مغازه ش نوشته بود تمام ترانه های جدید و قدیم خواننده ها موجود است .

من : آقا ترانه های قدیمی اسماعیل صابور رو دارید ؟

مغزه دار : فقط آلبوم جدیدش رو دارم

من : نه جدید رو نمی خوام ، خوب ترانه های شهرام ناظری که با گروه کامکارها اجرا کردند چی ؟

مغازه دار : آره دارم می خوای برات رایت کنم ؟

من : نه ممنون میشم اگه اونو کپی کنید توی فلش مموریم . پولش هرچی بشه در خدمتم . چقدر بدم خدمتتون ؟

مغازه دار : چون سی دی رو رایت نکردم 200 تومان

من : چقدر؟ 200 تومان . خوب اگه همه ی کارهای ناظری رو ببرم چند می گیری ؟

مغازه دار : اگه همشو بخوای 500 تومان

من : ترانه های شجریان چی ؟ اگه همشو ببرم رو هم چند میگیری ؟

مغازه دار : 1000 تومان

من : خیلی زیاده . آخرش چند ؟ 700 تومان  میدم خیرشو ببینی ...

مغازه دار : باشه فلش مموری تو بده

خلاصه ، آقا دیدید این چند سال کرور کرور مسافر میاند به سقز و بانه واسه خرید . کسی خبر نداره اینجا همه آتیش زدن به مال خودشون و هنرمندان !!!

دیگه از این به بعد فکر میکنم موسیقی هم بره تو سبد خرید مسافران ! اگه اساتیدی مثل شجریان ، ناظری ، خالقی  و اسماعیل صبوری ببخشید صابور ، بفهمند همه ی کارهاشونو سرهم 700 تومان میشه خرید شاید هیچ وقت طرف موسیقی نمی رفتند .

آقا مردم ما موسیقی رو آی می فهمند آی می فهمند .

.....................................

هیچ مطلبی در مورد کوهنوردی نبود ناچار شدیم پشت سر هم موسیقی بگذاریم . این ترانه هم هر وقت بهش گوش می دم ذوق میکنم و نیشم تا بناگوشم باز میشه .

این کار یکی از ترانه های فلکلور کردیست که بیش از 10 نفر این ترانه رو خوندن اما به نظرم هیچکدام مثل استاد خالقی زیبا نخوندند ...

اسم این ترانه ( تو خوا  مه که ) هستش ...

چا و ده گیرم نا بینم که س                         فرمیسکم دی زور به هه وه س

ئیتر به سیه تی به سیه به س                       ئارامی گیانم تو خوا مه که

ئای په نا دیواره تو خوا مه که                    دایکم دیاره ، پیم عه یب و عاره  

قوربانت بم ئه ی بای شه وی                     خه و بی له چاوم نا که وی

دله ی مه جنون هه ر توی ده وی               ئارامی گیانم تو خوا مه که

شیره که م لی ده رژی هه تیو مه که            دایکم ده مکوژی ، گیانا مه که

قوربانت بم به توی ده لیم                         عاشقی شه مامه ی به غه لم

سویندم خوارده وه و به که س نه لیم            ئارامی گیانم تو خوا مه که

شیره که م لی ده رژی ، تو خوا مه که         دایکم ده م کوژی ، تو خوا مه که

۲۷.۴

۲۷.۴

امروز با دیدن خبری که اشاره به تجلیل از قهرمانان کوهنوردی کردستان شده بود و خواندن متن کوتاه آن بازهم بیش از پیش برای استان متاسف شدم . جناب آقای شفیعی مدیر کل استان کردستان در یک نطق و سخنرانی تاریخی بازهم هنر نمایی کردند !!!

دوست دارم در مورد جمله به جمله ی این مصاحبه بنویسم .

1-     وعده تجلیل از قهرمانان کردستانی که ارزوی همه ی کوهنوردان کردستان است هیچگاه به واقعیت تبدیل نخواهد شد و همواره شاهد این دروغهای بزرگ از طرف مسئولان بوده و خواهیم بود . شاید نمونه نزدیک آن عدم استقبال از سید واسع سید موسوی  بعد از فتح مقتدرانه تیلی چوپیک در قالب تیم ملی امید و برودپیک آقای مختار ناوه در قالب تیم کارگران  باشد .در این مراسم حتی یک نفر از هیئت کوهنوردی استان و اداره کل تربیت بدنی کردستان حضور نداشتند

2-     کوهنوردان کردستانی در دو سال گذشته صعود های فراوانی به روی قلل 8000 متر و 7000 متری های جهان داشتند که از بارز تلاشها می توان به نانگاپاربات دومین کوه مشکل دنیا ، برودپیک در قراقروم، تیلی چوپیک در منطقه آناپورنا ، مستاق اتا  ،  لنین در منطقه پامیر و ... اشاره نمود که هیچگاه دوستان تربیت بدنی و هیئت کوهنوردی استان در مراسمهای خودجوش مردمی شرکت نداشته اند .

3-     در این مصاحبه بازهم عدم آگاهی مسئولان از وقایع ورزشی استان کاملا مشخص شده است ، در جایی که جناب آقای شفیعی به صعود کوهنوردان کردستانی به بام دنیا ( اورست ) اشاره می نماید غافل از اینکه در استان هیچ کوهنوردی تا بحال بروی اورست فعالیت نکرده اند چه برسد به فتح آن ...

کدام اورست ؟ اورست علیا یا اورست سفلی ؟

4-     متاسفانه دو سال پیش ما کوهنورد شایسته کردستانی ( زنده یاد سامان نعمتی ) را در کوه نانگاپاربات برای همیشه به یادگار گذاشتیم و این کوهنورد تنها کوهنورد فوت شده استان در ارتفاعات خارج کشور بوده اند . جناب آقای شفیعی اشاره به چندین نفر نموده اند که به زعم بنده همچون اطلاعات قبلیشان بازهم اشتباه از آب در آمد گویی که در این استان زندگی نمی کنند .

5-     ایشان در جایی اشاره به تکمیل و تجهیز جانپناه های شهرستانهای تابعه می نماید که باید عرض کنم در کوه چهل چشمه که مرتفع ترین کوهستان کردستان به حساب می آید در داخل روستای بست مشغول احداث جانپناه هستند که عملا بلا استفاده است و هیچگاه نمی تواند تاثیر زیادی در کوهنوردی این منطقه داشته باشد . لازم به ذکر در کردستان چند جانپناه توسط کوهنوردان شهرستانهای مختلف با هزینه شخصی ساخته شده است و هیچ کمکی از طرف اداره کل استان به این پناهگاهها نشده است که می توان به پناهگاه مرحوم عبدالله راشدی در کوه روش سقز و همچنین پناهگاه بدر و پریشان در قروه اشاره کرد .  

27.4

تیره : نعناع Labiatae

نام لاتین : Satureia hortensis L.

نام انگلیسی : Summer Savory – Garden Savory

نام فارسی : مرزه

 نام کردی : مه زره

توضیحات بیشتر در این قسمت

۲۷.۴

دل سپردن بر ستيغ كوهها را ، عشق بايد گفت

كوله بار سخت و سنگين را بدوش خود كشيدن

از بلند يال ها بالا كشيدن

پا نهادن بر فراز كوهساران

                  كار هر كس نيست ...

ره بريدن در اريب صخره هاي مرگبارش

و فرورفتن به عمق دره هاي پر شيارش

پنجه افكندن به يخهاي يخارش

                كار هر خس نيست ...

خاصه آنجا كه چكاد كوه زيباي دماوند است .

                                  كوهساران جاي كركس نيست !

اوج صخره آشيان باز و شاهين است

جايگاه مردمان نيك آيين است

همنوردا مرد بايد بود ...

در كمال سر فرازي

زير پاي نيكمردان گرد بايد بود

كوه را عشق است

دل سپردن بر چكاد كوهها را عشق بايد گفت

عشق ورزيدن شيوه ي والاي انسان است ...

 شاعر بسيار عزيز :حسن خوش وجدان

۲۷.۴

عکسی از آتش‌سوزی اطراف روستای لنج‌آباد و کوه میراجی ( مریوان )

27.4

صبح شده است و هوا ساعت هاست روشن است نیم نگاهی به ساعت می اندازم ، چه زود 9 شد ؟

اما نیم ساعت دیگر هم جایز است و باز می خوابم ....

سرم را به سختی هرچه تمام تر بالا می برم و به صفحه تار ساعت دیواری خیره میشوم ، 10:30 است و چشمانم از کله مبارک سنگین تر است . با کمی کش و قوس به کمر  و در تلاشی ستودنی نیم خیز میشوم و تل تلو جلوی پنجره می روم ، انگار نه انگار امروز روز دیگریست ! یک خمیازه همانند روزهای گذشته و حرکات کششی که بدنم کمی حال بیاید ! با تلو تلو خوردن به سمت رو شویی میروم تا سرو صورتی بشویم که خواب از کله مبارکم بپرد اما باز نمی پرد !!!

 با چشمان نیمه باز و موهای در هم تنیده شده برای صرف صبحانه می روم اما تا آب بجوشد و بتوانم یک فنجان چای لبسوز میل کنم یک چرت حسابی می چسبد .

چای آماده است و در حدود 20 دقیقه تلاش طاقت فرسا موفق به پر کردن فنجان می شوم و این اولین گام برای یک روز موفق است ...

صبحانه میل شد

به سمت رخت و خواب مروم تا 10 دقیقه ی دیگر نیز بخوابم ، چون خواب بعد از صبحانه مزه ی دیگری دارد ، راه می روم اما چه سخت است راه رفتن آنهم در این ارتفاع  ....

خواب همچنان سنگین است و ساعت تیک تاک کنان در چرخش و گذر !!! در همین لحظات صدا هایی گاه و بیگاه شنیده می شود که بلند و بلند تر صدایم می زنند اما بی خیالم و همچنان چشمهایم را می بندم ...

روزنامه ، روزنامه ،  آخرین خبر !!!

و در همین لحضات مغز همچون راکتهای پرتابی دوستان نظامی که همواره صدایشان بیخ گوشمان است سوت کشید و شروع به بالا و پایین پریدن و کوبیدن سرو کله نامبارک به در و دیوار کردم وخواب فرسخ ها دور و دور تر شد ، همچون خروس جنگی گردن را بالا گرفتم و در روبروی آینه با صدایی بلند و در خور توجه شروع به داد و بیداد کردم ...

این چه خبری بود اول صبحی ؟؟؟؟

و با همین پرت و پلا گویی به سراغ آپدیت کردن وبلاگ در پیتمان آمدیم .

.........................................................................

پی نوشت : این خبر هیچ ربطی به انتخاب جناب آقای موسی مرادیانی مسئول هیئت کوهنوردی استان کردستان نداشت دوستان فکرهای بد نکنند .

۲۷.۴

در طی چند روز گذشته در منطقه دشت شلیر و منطقه سرشیو سقز چندین لاشه مشکوک گراز مشاهده شده است که باعث نگرانی مردم منطقه گردیده است .

لازم به ذکر است از چند ماه گذشته وزرات بهداشت حکومت کردستان عراق از مردم این مناطق و همچنین روستا نشینان در خواست نموده بود که برای پیشگیری از مبتلا شدن به ویروس آنفولانزای خوکی به لاشه های مشکوک نزدیک نشوند و جانب احتیاط را رعایت نمایند . همچنین وزیر بهداشت کردستان عراق از روستاهای مرزی سقز و دشت شلیر بازدید به عمل اورده اند .

اگرچه در منطقه دشت شلیر و منطقه سرشیو سقز تعداد زیادی گراز زندگی می کنند اما تا کنون اداره بهداشت شهرستان سقز هیچ اقدامی جهت آگاه کردن مردم و روبرو شدن با این موضوع نکرده است .

این در حالی ایست که مسئولان کردستانی به روستا نشینان مرزی ایران و عراق اعلامئ نموده اند در صورت مشاهده ی هر گونه موردی ، سریعاً موضوع را به اطلاع مسئولان برسانند .

 منبع : www.saghez.org  نا وه ندی هه والنیری سه قز

27.4

راستش ما که زیاد دین و ایمان مون ردیف نیست یعنی زیاد که چه عرض کنم ...

اما این ترانه رو به عنوان عیدی به زانیار عزیز و تمام دوستان کوهنویس تقدیم میکنم ( اینم عیدانه من )

این ترانه استاد مظهر خالقی جزء ترانه های نایاب استاد خالقیست .

هه وره هانام هیناوه

دل بیقه راره         

یاره شیرینه که ی من

تازه هه واره

هه وره تو خوا مه باره                       

مه باره یار نازداره 

ئازیزم بارگه ی له رییه                     

دله که ی مه جنونی پییه

بارگه ی بارکرد بو ئه و هه واره

چاو جوان رویی دلم غه مباره

هه وره تو خوا مه باره

مه باره یار نازداره

تاپوی کوچی ئایزم

له دور دیاره

هه وره ده خیل مه باره

دل بیقه راره

ئازیر له ریی هه واره

با ته رنه بی نازداره

هه وره تو خوا مه گرمینه

دلی ناسکی مه له رزینه

بارگه ی بارکرد بو ئه و هه واره

چاو جوان رویی دلم غه مباره

۲۷.۴

شیطنت ، بازیگوشی ، هیجان و آرامش همه خصوصیات این حیوان زیبا و دوست داشتنی ایست که متاسفانه در پی تخریب جنگلها ی بلوط کردستان و قاچاق نا جوانمردانه این موجود زیبا ، رو به نابودیست .

سنجاب ایرانی ( Sciurus anomalus pallescens) از پستانداران خاص ایران می باشد.

این حیوان منحصر بفرد جثه‌ای متوسط با طول 20 تا 24 سانتیمترو دمی بلند و پشمالو به طول 13 تا 14 سانتیمتر دارد که از نصف طول بدن بلندتر است. موهای پشت به رنگ خاکستری متمایل به قهوه‌ای و زیر بدن زردرنگ است. رنگ موهای سر و سطح پشتی دم قرمز حنایی و زیر بدن زردرنگ است.بطور کلی هر چه از شمال جنگلهای زاگرس به سمت جنوب پیش می رویم از رنگ حنایی کاسته می شود و به رنگ نخودی نزدیکتر می شود.مشخصه سنجاب ایرانی رنگ قرمز حنایی سرو دم است که آن را از سایر سنجابهای ساکن در ایران جدا می کند.

ازمیوه ها و دانه های مختلف مانند گردو،بادام،فندق،بلوط ،توت،جوانه،برگ و پوست درختان ،میوه ها و گاهی از تخم پرندگان تغذیه می کنند.جفت گیری در اواخر زمستان و اوایل بهار صورت می گیرد و دوران بارداری حدود 30 روز می باشد. بچه ها در هنگام تولد بی مو و با چشمان بسته هستند که در یکسالگی بالغ می شوند.و حدود 12 سال عمر می کنند.

این سنجاب روزها فعال است و بیشتر به صورت انفرادی زندگی می کند. در هنگام خطر با ناخنهای تیزش به سرعت از درختان بالا میرود و به وسیله دم پشمالویش که وسیله تعادلی آن است از این شاخه به آن شاخه می پرد.معمولا خودش لانه نمی سازد و از حفره های درختان استفاده می کند و سطح آن را با علفهای نرم می پو شاند.سنجاب ایرانی علاقه کمی به آبتنی دارد اما شناگر ماهریست.

درتابستان بيشتر فعاليت سنجاب حدود 2 تا 3 ساعت بعد از طلوع خورشيد مي باشدو بعد از ظهر را در لانه خود استراحت می کند و بعد از کمی فعالیت قبل از غروب خورشید به لانه خود می روند، و به ندرت آشيانه هاي خود را در تاريکي ترک مي کند.
درزمستان سنجاب فعاليتهاي خود را در آغاز و و سط روز به اتمام مي رساند و در آشيانه خود تا روز بعدي مي ماند. هنگام توفان زمستاني يا سرماي سخت سنجاب ممکن است روزها آشيانه خود را ترک نکند. در سرماي شديد برای نگه داشتن دمای بدن خود لانه خود را با سنجابهای دیگر تسهیم می کند و با گرم شدن هوا میمهانان لانه را ترک می گویند

غده عرق آنها در زير پاهايشان است. بين پهنه پا و روي پنجه ها بين انگشتان مي باشد. وقتي که گرم هستند و يا تحرک دارند جاي پاي خود را روي سطوح خشک مي گذارند. اين بو همچنين براي علامت گذاري درختان در قلمرو آنها استفاده مي شود. اگر آشيانه سنجاب با هجوم کک ها يا مزاحمهاي ديگر مواجه شود ، سنجاب از آنجا رفته و آشيانه جديد مي سازد.

سنجابها با يک سري صداي جير جير با يکديگر ارتباط برقرار مي کنند که این صدا همراه با حرکات دم انجام مي شود.

جنگل‌های بلوط زاگرس که معمولا ًدارای درختان بلند و کهنسال بلوط است زیستگاه این حیوانات است.آنها درختان بلند و کهنسال را به درختان کوتاه و پرشاخ و برگ ترجیح می دهد.
دانه های بلوطی که توسط سنجابهای ایرانی جمع آوری می شود و زیر خاک مدفون می گردد ارزش بالایی درگسترش و تجدید حیات جنگلهای بلوط غرب کشور دارد.
جمعیت سنجابها به علت قطع بی رویه درختان بلوط و جمع آوری میوه های بلوط توسط مردم و اسارت بی اندازه این حیوان زیبا توسط شکارچیان مخصوصا در منطقه کردستان برای فروش به مردم به شدت در حال کاهش است و نسل این حیوان رو به نابودیست.

بيشترين ميزان قاچاق و شکارسنجاب ايراني از جنگل هاي بلوطي سردشت که مهمترين زيست گاه اين جانوران است صورت مي گيرد و در اين بين بسياري از آنها بر اثر حمل و نقل نادرست از بين مي روند.  درايران دو نوع سنجاب ايراني و بلوچي زيست مي کنند که سنجاب ايراني به دليل زيبايي و جذابيت در حرکات مورد توجه خانواده ها براي نگهداري قرار گرفته است.  نسل سنجاب ایرانى به دلیل تخریب زیستگاههایشان و نیز عوامل انسانى بسرعت در حال كاهش است. سنجابهاى بلوچى به دلیل زندگى در میان نخلستانهاى جنوب و جنوب شرقى كمتر در معرض تهدید قرار دارند چرا كه نخل در فرهنگ و دین و اقتصاد و زندگى مردم این خطه از اهمیت ویژه اى برخوردار است.

گرچه نسل سنجاب ایرانی در حال انقراض نیست اما از آنجا كه بسیارى از جنگلهاى بلوطى غرب كشور از طرق مختلف نابود مى شوند و شكار و قاچاق این حیوان نیز روز به روز بیشتر مى شود، انقراض نسل این نوع سنجاب دور از ذهن نیست.
مهمترین تهدیدى كه متوجه این سنجاب است تخریب زیستگاههاى آنهاست چرا كه سنجاب ایرانى فقط در جنگلهاى بلوطى مى تواند ادامه زندگى دهد و گرنه محكوم به نابودى خواهد بود.

به همین دلیل این حیوان در بسیارى از اماكن مقدس و نیز گورستانهایى كه بر حسب اعتقادات دینى مردم درختان بلوط آنها قطع نشده اند به وفور یافت مى شود.

                                سنجاب ایرانی را در یابیم

۲۷.۴

                            زنده اندیشان به زیبایی رسند

آنقدر زیباست این بی بازگشت

                           کز برایش می توان از جان گذشت

۲۷.۴

این ترانه یکی از ماندگار ترین و زیبا ترین موسیقی های کردستان است که بدون شک برای خیلی از هم زبانان تداعی کننده خاطرات بیشماریست حداقل برای من اینگونه است . این موسیقی بیش از آنکه به لحاظ ساختاری موسیقی آن برایم دلنشین باشد ، تصاویری که در پشت خطوط شعر آن است زیباست . تصاویری از زندگی سنتی مردم روستا و ابراز احساسات  جوانان و لمس کردن این گونه زندگی های شیرین و ساده است .

موسیقی که همنوای شبانه کوهستانمان است و در عمده ی برنامه های کوهنوردیمان ورد زبان و همراه صعودمان ...

هومه ر دزه یی یکی از هنرمندان صاحب سبک موسیقی کردیست که من به عمده ی آثار ایشان علاقه ی شدیدی دارم . کارهایی همچون " چه ندی گه رام له شاران " ، " نارین " ، " شوره ژن " ، " باخچه ی پاشا " و " قژکال ی لیو ئال "

 چه ندی گه رام له شاران / در گذر از شهرهای مختلف

نه مدی که س وه ک تو جوان بیت / هیچ کس را به زیبایی تو ندیده ام

کیژوله نه شیمیلانه که ی جاران / دخترک زیبای قدیمی

چون ده بی نیوانمان وابی ؟ / چرا باید رابطه ی ما اینگونه باشد ؟

به یادی سه یرانه که ناو داران / به یاد گذر از میان درختان

 بریندارم ، بریندارم / آزرده خاطرم آزرده خاطرم

***

دیته وه بیرت گیانا / به یاد میاوری ؟

چاو چاوانی سه ربانی / نگاه های روی پشت باممان

ده س له ملانی بن دیواران / هم آغوشیهای کنار دیوارها

گیانا

ماچ و موچی ئیواره ی سه رکانی / بوسه های غروب چشمه سار

به یادی ئه و هه مو جییه جوانه / به یاد تمام آن مکانهای زیبا 

بریندارم بریندارم / آزرده خاطرم آزرده خاطرم

***

ئیستایش مه یلم هه ر ماوه / هنوز هم دلم باتوست

دل یه که و نه گوراوه / و قلبم همان است که گذشته بود

ئیستاش ده نگ دانه وه ی چرپه ی جوانت / هنوز هم طنین صدایت

 له گویمدا وه کو خوی ماوه / در گوشم باقی است

به یادی ئه و هه مو جییه ژوانه / با یاد تمام ان میعادگاهها

بریندارم بریندارم / آزرده خاطرم آزرده خاطرم

تقدیم به فواد رضا پور عزیز