کوهستان

له دوورو هاتی که م که م ئه شه نیای

هه ر وه ک گولباخی له باخ ئه که نیای

هه لاله ی کویستان سور ئه کاته وه

سه رگونای یارم بیر ئه خاته وه

جار جار به روی ناز لیوی ئه برده وه

هه ر وه ک گولباخی ده می ئه کرده وه

 هه لاله ی کویستان سور ئه کاته وه

سه رگونای یارم بیر ئه خاته وه  

ترانه : نجم الدین غلامی

بهمن برای مردم کردستان خاطره ها در سینه دارد روزهای تلخ وشیرنی که در تاریخ این سرزمین حک شده است . دیشب سرشلوغ دیدار با دوستان بودم که به ناگاه این موسیقی نوستالوژیک حواسم رو پرت کرد و باز من رو برد به لابلای صفحات حماسی کردستان صفحاتی که هر بار با هر ورقی که می زنم بی اختیار سکوتی می کنم به نشانه ی احترام و اشکی تقدیم به تمام کسانی که این تاریخ را رقم زنده اند . بهمن برای من و مردم سرزمینم پر است از این نواها بهمن را دوست دارم و برای حماسه سازانش سر تعظیم فرود می آورم .

من پشکویه ک له و ئاگره م که ئاسنیش ئه تاوینی / من اخگری زان اتش که آهن را ذوب می کند

من دلوپیک له و بارانه م که ده ریایه ک به دی دینی / من قطره ای زان بارانم که دریا می شود روزی

من شه مالم ئه و شه ماله ی پر له شنه ی به سوزو تاو / من صبایم ، خروشان با نسیم های سوزانش

ده مه و به هار به فری داگیر که ری ولات ئه که م به ئاو / که آب می کند برف غاصبان را در بهار

من ژیله موم ئه و ژیله موی دوای هه زاران ئاو لی پرژان / من شعله ی زیر خاکسترم بعد هزاران آب پاشی

دیسانه وه گه ر ده حاویم ده یلیمه وه گورانی ژیان / پس از اندکی آرمیدن سرود زندگی سر می دهم 

کاتی ساوای باووک کوژراو فرمیسک ئه رژینه به تاسه/ آن زمان فرزندان شهید ، اشک می ریزند از داغ فراق

من به سوز تر له و ئه سرینه م ، به قینترم له و هه ناسه / من پر سوز تر از آن اشکم ، مصمم تر از آن نفس

من باوه رم بومه له رزه م دلی زه وی ده له رزینم / من باورم ، زمین لرزه ام ، قلب زمین را می لرزانم 

کیو و ته لان له بن دینم هه مو جیهان ده هاژینم/ کوهساران را از جا می کنم و همه جهان را آشفته می سازم 

من رووناکی ئاسوی ژینم وه ک تاو هه لدیم بو ژیر ده ستان / من روشنی آرزوی زندگیم ، همچو آفتاب برای زیر دستان 

من شورشم ئاگره سوره م ئاگره سوره که ی کوردستان / من انقلابم ، آتش سرخم ، آتش سرخ کردستان 

من انقلابم ، آتش سرخم ، آتش سرخ کردستان 

سرود: نجم الدین غلامی

پی نوشت: برای جلوگیری از سوء برداشت منظورم از بهمن به هیچ عنوان انقلاب اسلامی سال 1357 نیست 

پی نوشت دو : این سرود پر است از واژه های ایران باستان ( پهلوی اشکانی ) که در زبان کردی هنوز هم به یادگار مانده است که از آن می توان به کلماتی نظیر ( ئاگر aagr= آتش ، پرژان przhan = پاشیدن ، ژیان zhian= زندگی ، تاو tav= آفتاب ، ژیر zher= زیر ،   سور sur= سرخ و ... )