نامه ای به مهدی داورپور ...
سلام
آقای داور پور شما سیاستی را بکار بردید که همه را کیش و مات کرد ، هم آزادی رای ، هم تبلیغات سالم ، هم روحیه ی ورزشی ! شما در سیاستی نرم و غافلگیر کننده تعدادی از نمایندگانی که همسو با شما نبودند و نتوانستید رایشان را جلب کنید را حذف کردید و از طریق همکارانت با هیئت های استانها تماس گرفتید و خود را به عنوان نماینده ی هیئت رئیسه فدراسیون به آنان معرفی کردید . لابی هایی تشکیل دادید و همراهانی برای خود دست و پا کردید تا با تمام قوا برای ریاست بجنگدید !
براستی آقای داورپور چرا؟ ما رئیسی می خواستیم شکاف میان فدراسیون و بدنه ی جامعه ی کوهنوردی را بردارد شما که شکاف را از همین اول عمیق تر کردی! برادر پیاله ی اول و بد مستی؟
براستی شما در خیالتان جامعه ی کوهنوردی را چگونه تصور کردید؟
آفرین
دست مریزاد بر این حضور حماسی تان ؛ از همین الان قبای این فدراسیون که روز اولش اینچنین باشد برازنده ی قامت شما ! شما هم راه برادر شعاعیتان را پیش گرفته ای !
آقای داور پور امشب و فقط چند ساعت تا انتخابات فدراسیون باقی است شاید چند ساعت دیگر همه شما را رئیس خطاب کنند اما بدان تو فقط رئیس خودت و حامیانت هستی و نه جامعه ی کوهنوردی !
اکنون فقط می توانم به شما بگویم ::
خوش آمدی دیکتاتور کوچک
محلی برای انتشار دغدغه هایم