کوهستان

چند روز پیش نامه ای از تربیت بدنی دریافت کردم که حاوی یک درخواست سقوط آزاد بود و یک نفر از هیئت کوهنوردی سقز درخواست کرده بود که بدون هیچ ابزار و امکانات ایمنی از ارتفاع 70 متری می پرد !

ابتدا به عنوان یک شوخی کلی خندیدم اما ظاهرا قضیه کاملا جدی بود و اون شخص تصمیم قطعی برای سقوط گرفته بود . امروز صبح با ایشون ملاقلات کردم و یک مصاحبه ی تقریبا طولانی رو باهاش ترتیب دادم . ظاهرا ایشون از ساختمان های بلند در تهران سابقه ی پریدن داره و آخرین نمونه ی آن به پریدن از یک ساختمان 6 طبقه در تهران بود . با ایشان صحبت کردم اظهار کردن که می خواهند نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت بکنند و با این کار توانایی های خود را در معرض دید همگان به نمایش بگذارند و در برنامه هایی که دارند فقط سقوط آزاد 70 متری نیست بلکه پریدن از روی ماشین در سرعت بالا ، پریدن بروی ماشین در حال حرکت ، از زیر ماشین رد شدن ، پرش به ارتفاع بیش از 2.5 متر از ارتفاع کم به ارتفاع بالا و هرآنچیزی که در قدرت بشر نیست !!!!

باری قرار بر این شد که برای اثبات توانایی های خود به سالن سنگنوردی سقز بیاند و از بالای کلاهک به پایین بپرند که ارتفاعی در حدود 12 متر است و به قول خودش نیازی هم به اثبات از راه عقل و منطق نیست و به قول قدیمی ها یزد دور و گز نزدیک ! می تونید مشاهده کنید ...

روزگار ماست دیگه ! همه چی ممکنه ! می گید نه ؟

..................................................................

و اما موضوع دوم :

این هفته به همایش سالیانه طرغه رفته بودیم مراسم همچون سالعهای گذشته جذاب بود و دوستان عزیزمان را بار دیگر ملاقات کردیم بخصوص دوستان مهابادی ( رضا، کسری، آرش ، نوید و خانمها بیان ، سوسنه و سمیه و همچنین آقای کاک حسن سینا سرپرست کانون کوهنوردان اوراز مهاباد )

از همراهی و محبت دوستان نهایت تشکر و قدردانی را دارم امیدوارم سالهای سال سرحال و لبخند بر لب و شاد باشند و سال 1389 را زیبا تر و موفق تر از گذشته در پیش رو داشته باشند .

از تمام دوستانی که در این مدت محبت نمودند و پیام تبریک نوروز داده بودن بی نهایت سپاسگذارم و اگر نتوانستم در این مدت چند روزه پاسخی بدهم امیدوارم حمل بر بی ادبی نکرده باشند  . نوروز بر همگان خوش

از خانم بیان فاضلی عزیز هم بی نهایت سپاسگذارم و برایشان آرزوی موفقیت بیش از پیش را در تستهای انتخابی بانوان استان تهران دارم .

.................................................................

در نهایت موضوع سوم وچهارم :

در یکی دو روز آینده وضعیت لینکها سر و سامان خواهد یافت و بابت پریدن لینکها عذر می خواهم . و همچنین عکسهای همایش ترغه را احتمالا بزودی ارائه خواهم کرد .

                                    هر روزتان نوروز و نورزتان سراسر شادمانی

 ۲۷.۴

جشنواره فرهنگی- ورزشی هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی مهاباد با شعار "محیط زیست میراث آیندگان است" برگزار شد

جشنواره ساعت 19:30 روز یکشنبه 23 اسفند ماه در تالار وحدت شهرداری مهاباد با حضور آقای آزادی رئیس هیات کوهنوردی استان آذربایجان غربی، باپیر آقایی رئیس تربیت بدنی مهاباد، آقای حسین قربانی رئیس مدرسه هیمالیا نوردی استان خانواده های زنده یادان محمد اوراز و مقبل هنرپژوه و  تعداد کثیری از کوهنوردان گروههای مختلف و خانواده های آنان آغاز شد. در حالی که به تعداد حاضرین در تالار افزوده میشد قبل از شروع رسمی این همایش بزرگ، فیلم صعود به قله ماناسلوی آقای طاهر پهنایی به نمایش درآمد. این فیلم مستند بلند  به کوشش کوهنورد هنرمند محسن اله ویسی در 12 دقیقه خلاصه شده بود. مراسم با تلاوت آیاتی از کلام الهی توسط قاری برجسته قرآن آقای محمد ارجمندی آغاز شد. ابتدا آقای مصطفی حیدری خیرمقدم هیات کوهنوردی مهاباد را تقدیم کرد و سپس آقای ابراهیم باپیرآقایی گزارشی از وضعیت ورزش و بخصوص کوهنوردی شهرستان ارائه کرد.فعالیتهای هیات کوهنوردی و سایر گروههای کوهنوردی مهاباد در سال 1388  به صورت گزارش کتبی توسط آقای محمود پدرام قراعت شد. مهندس آزادی رئیس هیات کوهنوردی استان تندیس یادبود قهرمانان ملی کوهنوردی را به خانواده های محمد اوراز و مقبل هنرپژوه اهدا کرد.سپس فیلمی کوتاه از این فعالیتها نمایش داده شد. عکس و اسامی کوهنوردان پیشکسوت و فقید نشان داده شد. در طول برنامه دو گروه موسیقی فولکلور کردی از مهاباد و نقده به هنرنمایی پرداختند.

در قسمتی از این برنامه در ارتباط مستقیم تلفنی با سید واسع سید موسوی عضو تیم ملی کوهنوردی توسط  یکی از دو مجری جشنواره  در مورد  وضعیت تیم ملی  و برنامه صعود این تیم  در 25 اسفند به قله دائولاگیری سوال شد، پس از پاسخ و قدردانی سید واسع وی مورد تشویق حاضرین قرار گرفت.

در این جشنواره از مسئولین هیاتهای کوهنوردی از زمان تاسیس تا کنون، خانم رقیه سعده ای عضو تیم ملی کوهنوردی، مدیر عامل تعاونی حفظ محیط زیست مهاباد و قهرمان تالابهای ایران و مربیان کوهنوردی و سنگ نوردی، کوهنوردانی که موفق به صعود به قلل برون مرزی از جمله آرارات و قلل  بالای هفت هزار متری شده و کوهنوردان جوان عضو مدرسه هیمالیانوردی مهاباد با اهدای لوح تقدیر شد.

با تشکر فراوان از دوستان که این دو روز مزاحم شون شدیم اگرچه اولین بارمون نیست که از این مزاحمت ها ایجاد می کنیم و شاید آخرین بار هم نباشه ( چه رویی دارم من ! )

از کاک فرید صدقی که همواره لطفشون شامل حالمون شده بی نهایت سپاسگذارم همچنین کاک کمال عیسی پاک پیرانشهر ، کیان گل  ، رضا جان ، کسری عزیز ، آرش عزیز ( مگه نیاید سقز !!!!) و تمامی اعضای خوب کانون کوهنوردان اوراز مهاباد که امیدوارم بتونیم گوشه ای از محبتهای دوستان رو جبران کنیم .

  گزارش تصویری جشنواره

۲۷.۴

متاسفانه امروز متوجه شدم که ظاهرا وبلاگم هک شده و یک نفر کل وبلاگ رو بهم ریخته ، خیلی زود متوجه شدم و پسورد وبلاگم رو عوض کردم . از تمام دوستانی که لینک وبلاگشون حذف شده در خواست می کنم اعلام کنند تا وبلاگ خوبشون لینک بشه . متاسفانه خیلی از آدرس ها رو فراموش کردم  به خاطر حذف لینک ها عذر می خوام و سعی می کنم لینکهای دوستان رو در اولین فرصت بازیابی بکنم .

27.4

سال 88 علیرغم این اندوه ها و حسرت ها لحضاتی که در کنارهم بودنمان دوستی ها را پدید آورد شاید ما را وادار می کند با روی خوش به بدرقه اش برویم دوستی هایی که پس از سالها محکم تر و صمیمی تر شد ، دوستی هایی که در این سال پدید آمد ، همراهی ها ، شادمانی ها ، لبخندها و گاه قهقه ها همه و همه را در پس گذر از این سال به سال دیگر جاودانه می شود .

در این یک سال گذشته همواره در معیت دوستان درسهای بزرگی آموختم که شاید کمتر فرصتی برای سپاس از تمام محبتها و لطفهای دوستان برایم دست داد .

در این روزهای آخر سال دوست داشتم از تمام کسانی که گاه از زخم سخنانم آزرده خاطر شدن دلجویی کنم و برای تمام صبوری ها و بزرگواری های مخاطبان این کلبه ی کوهستانی سر تعظیم و احترام فرود بیاورم .

از همنوردان بسیار خوبم که همواره در کنار هم روزهای خوبی را در دامان طبیعت با فراز و نشیب های فراوان سپری کردیم و همچنین از دوستان همراه مان در این دنیای مجازی کاک فرید صدقی عزیز (مهاباد ) که همواره از راهنمایی ها و همراهی هایشان نهایت استفاده را کرده ام ، کاک زانیار عزیز ( مریوان ) ، حسن (جان ) احمدپور ( گیلان )  ، کاک ئاوات عزیز ( بوکان ) ، کاک کمال عیسی پاک  ( پیرانشهر )، خواهر عزیزم سارا ( سقز) و کاک شوان نصرت پور ( سنندج ) ، دوست نادیده ی مان کاک عباد زینبی عزیز (سنندج ) و دوستان بیشماری که شاید فراموش نموده ام نهایت قدردانی و تشکر را دارم و آرزوی توفیق ، شاد کامی و بهروزی دارم و امیدوارم سال 1389 سالی سراسر موفقیت و پیروزی باشد .

نوروز این جشن بزرگ را به تمام دوستانی که شاید یک بار برای همیشه گذرشان به این وبلاگ افتاده و همچنین  دوستانی که در نهایت بزرگواری به این وبلاگ سرمی زنند تبریک عرض می کنم .

نوروزتان خوش و همواره بر فراز باشید همچون کوههای سرزمینمان

نوبهار آمد و شد باز دل من دیوونه
گل پونه ، نعنا پونه
سر زد از طرف چمن لاله و گل گونه گونه
گل پونه ، نعنا پونه

چون خدا دید که باور ننمودند از او
حرف باغ مینو
لاجرم دشت بیاراست برای نمونه
گل پونه ، نعنا پونه

فارغ از خویشتن و بی خبر از هر چه که هست
خل و دیوانه و مست
سوی دولاب شدیم از ره صحرا رونه
گل پونه ، نعنا پونه

کیفمان کوک و مکان دنج و بساطی عالی
جای یاران خالی
هر چه می خواستی آماده بود از آب و دونه
گل پونه ، نعنا پونه

فارغ از غصه دوران و غم اهل و عیال
وز فعان اطفال
ننه جون تشنمونه یا بابا جون گشنمونه
گل پونه ، نعنا پونه

۲۷.۴

به رسم این چند سال همراه با کوهنوردان شهرهای منطقه بزرگترین عید ایرانی را در طرغه جشن می گیریم و به پیشواز سال نو می رویم . امیدوارم امسال هم همانند سالهای گذشته کوهنوردان شهرهای منطقه را در کوه زیبا ی طرغه ملاقات کنیم  . روز 28 اسفندماه کوه طرغه ( ترغه )  

به امید دیدار

توضیحات در مورد طرغه ( ترغه )

۲۷.۴

این ترانه یکی از ترانه های فلکلور کردیست که برای همیشه خود و خواننده اش را ماندگار کرده است . استاد علی مردان ترانه های بیشماری دارد که اشک را در چشمانم جمع می کند اما گویی این ترانه حال و هوایی دیگر دارد ... یک شب در چادرم نشسته بودم که به ناگاه یکی از همنوردان خوش صدایمان این ترانه را خواند بی اختیار اشک از چشمانم سرازیر شد موسیقی که انگار فراموش کرده بودم !!!

چه ن جارم وت قه سه م ئه خوم  /  ژه هریش به ده س تو بی ئه ی خوم ؟

چه ن خوشه ویستی تو له لام  /  ئه ی نازنین شیرین که لام 

به قسه ی خوش دل بینه جوش /  بمکه سه ر خوش چه ن جارم وت

***

چه ن جارم وت به دلی بی عار /  بی توبه که و مه گره دلدار؟

ئاخری وه هات ئه کا ناچار /  ئه له م ژینه ت ئه کا بیزار

مه گری به زار ، بو دوری یار / مه دوی له لات چه ن جارم وت ؟

۲۷.۴

ادامه عکسها

۲۷.۴

۲۷.۴

عشق چه سان کرده مرا نزد تو آورده؟

مرا گفت از عشق مگو

چون به لب بسته ی من

مهر خموشی زده این عشق

همین گفت و فرو بست لب از لب

۲۷.۴

بحث مربوط به مسئولان باشگاه الاهلی امارات در کرمان که تقاضای چند دختر ایرانی برای خوشگذرانی در هتلشان کرده بودند برای بسیاری از دوستان نا خوشایند بود که این مسئله به چند وبلاگ کوهنوردی هم کشیده شد که عمق بیزاری ایرانی ها را از این نوع نگاه را به وضوح نشان می دهد . شاید سخت تر و دردناک تر از نگاه جنسی شیخ نشین ها و کشورهای عربی به زنان و دختران ایرانی باورهای جامعه ی ماست ، باورهایی که خود بستر این دیدگاه را برای آنان فراهم نموده است .

اعراب فارغ از تمام تعصبات ملی که معمولا ایرانی ها دارند به همان اندازه که ملت کرد  و اقوام ایرانی را دوست دارم برایم قابل احترام هستند و تفاوتی در عرب یا ترک و یا کرد نمی بینم همه ی انسانها در جایگاه والایی هستند که در این میان نژاد ، فرهنگ ، قومیت ، مذهب و اعتقادات به زعم من تاثیری بر این جایگاه ندارد .

اما چرا باید در مورد ملتی که پیشینه ای به قدمت تاریخ دارد اینگونه برداشت نمود ؟

بیش از اینکه از این تقاضای مسئولان اماراتی تعجب کنم از تعجب کردن دوستانی که از این تقاضا خشمگین و متعجبند تعجب کردم!

چرا باید تعجب کرد ؟ آیا این مسئله برایمان تازگی دارد؟ حال مگر اولین بار است با چنین مسئله ای برخورد می کنند که همه رگ گردنشان کلفت شده است ؟ بد نیست به سبقه تاریخی هزارساله خود نگاهی بیاندازیم ایرانی ها در 1500 سال پیش چه جایگاهی داشتند و پس از آن چه جایگاهی ؟

چرا در مورد خون و شمشیر و تجاوز صحبت می شود بدون صلوات فرستادن کفر کردن است؟ مگر به یاد ندارید سپاهیانی که به این سرزمین لشکر کشی کردند و ایران را بهشت خواندند و زنان ایرانی را حور های بهشتی نامیدند و بر خود و با فتوای خود حلال کردند آنزمان این رگهای غیرت ایرانی کجا بود ؟

امروز همه از خود می پرسیم در مورد ماچه فکر می کنند ؟ آن روز چرا هیچکس این سوال را نکرد مگر نه این است که امروز باید پس از نامشان صلوات بفرسیتم ...

تعجب می کنم از چه چیز ناراحتیم وقتی در طول تاریخ بارهای بار به بانوان ایرانی ، باورهای ایرانی ، اعتقادات ایرانی ، فرهنگ ایرانی ، هویت ایرانی و عزت ایرانی تجاوز شد و ما فقط نظاره گر بودیم و این تجاوزات همه و همه به بهانه توهمی بود که با باورهای نیک ایرانی سنخیتی نداشت . توهمی که هنوز که هنوز است بر ما حاکم است ما از چه چیز باید ناراحت باشیم زمانی که خود با سینه ای گشاده این فرهنگ سراسر ننگ و نیستی را قبول کردیم ! و امروز این فرهنگ برایمان مقدس است !

انسانیت ، رفتارهای نیک ، احترام ، عزت ، سربلندی ، شجاعت ، عقلانیت و خرد جای خود را به تجاوز ، صیغه ، چند همسری ، تحقیر ، توهین ، دروغ و بهشت داده است ...

این بهشت گوارای وجودتان ایرانی های سربلند

در اوج سرافکندگی باید به استقبال روز جهانی زن برویم اما چه بهانه ای دارم برای تبریک 8 مارس ؟

27.4

خدمت با سعادت برخی از علما که به بررسی قیافه و هیکل اینجانب می پردازند عرض نمایم که به چند دلیل این کج بودن خود را موثر می دانم و اعتقاد دارم کج بودن بهتر از راست بودن است ...

اولاً دیگر به موضوعاتی از قبیل " گروپی شاخه وانی  مریشکه قوله " و " نمجه گیان " و " گرگ و ورچ " و " کارجوان " پرداخته نخواهد شد و موضوعی برای بحث وجود خواهد داشت . در ثانی نه اینکه خودتان قد رعنایی دارید  ؟

اما اگر من عکسی در آرشیو ندارم که راست ایستاده باشم دلیل بر این نیست که همیشه همینجور کج هستم ! اوووووو چه عکسهایی که همانند شاخ شمشاد در نماهای دور نزدیک گرفته ام که نظر هر بیننده را به خود جلب می نماید .

البته معمولافردی با قد حول و حوش 210 سانتی متر !!!؟!!! به سختی بتواند خود را در کادر جا بیاندازد پس لاجرم یا نصف بدنش باید در برف باشد یا اینکه از خیر کله مبارک بگذرد که اینجانب هردو را دوست دارم و تصمیم به کج ایستادن گرفته ام ...

۲۷.۴

قصه گو قصه نگو ، واسه خوابوندن من

سعی بیهوده نکن ، واسه ی موندن من

قصه گوی خوب من ، حرفاش برام ترانه بود

قصه هایی که میگفت قصه ی عاشقانه بود

قصه گو قصه نگو ، قصه گو قصه نگو

صحبت خلقت آدم که می شد

قصه ی آدم و حوا رو می گفت

می دونست که تشنه ی محبتم

قصه ی مجنون و لیلا رو می گفت

قدرت عشق رو اگه می خواست بگه

قصه شیرین و فرهاد رو می گفت

صحبت از بازی تقدیر اگه بود

قصه ی شیرین شهرزاد رو می گفت

قصه گو قصه نگو ، قصه گو قصه نگو

لحضه فاجعه وقتی می رسید

اشک رو چشمای من حلقه  می بست

وقتی که اشکهارو تو چشمام می دید

میومد کنار تختم می نشست

خم می شد روی سرم

بوسه بر لبام می زد

یادمه خوب یادمه زیر لب صدام میزد

این کارهاش هم واسه من یه قصه

رفتنش برام یه دنیا غصه بود

قصه گو قصه نگو ، واسه خوابوندن من

سعی بیهوده نکن ، واسه ی موندن من

۲۷.۴

گزارش تصویری از دوست عزیز جناب مسعود شریفی . لازم به ذکر است تیم کردستان علیرغم عدم وجود امکانات مناسب تمرینی از جمله بالابر و ... توانست در نتایج تیمی نتیجه ی قابل قبولی کسب نماید . در مجموع امتیازات تیم کردستان مقام پنجم رشته مارپیچ بزرگ و مقام چهارم رشته مارپیچ کوچک را کسب کرد . 

گزارش تصویری از سایت آروکمپ

۲۷.۴

اولین بار در سال 1383 این کوه زیبا و مخوف را دیدم کوهی با طبیعتی بکر و مثال زدنی  گزارش نوشتاری

گزارش تصویری

 ......................................

گزارش تصویری صعود تیم چهار نفره کانون کوهنوردان اوراز مهاباد و کانون کوهنوردان سنندج به قندیل دو روز پیش  

۲۷.۴

برای دوستان خوبم جناب مسعود شریفی و آزاد خادم در مسابقات کشوری اسکی جایزه بزرگ دربندسر آرزوی موفقیت میکنم . امیدوارم با ۶ مدال زرد رنگ برگردند راستی مسعود جان چون می دونم از اینترنت استفاده میکنی و سر میزنی خواستم بپرسم تیوپ بزرگه رو هم بردی؟

اون دو نفره ؟ مواظب خودتون باشید کلاه یادتون نره کلاه بگذارید یهو دیدی رفتین رو هوا؟ حیف بچه ها رفته بودن المپیک زمستانی و الی خودمم میومدم !

۲۷.۴