جیمز کامرون با فیلمی در خدمت به طبیعت ....
فیلم جدید آواتار که جدیدا در سینماهای جهان به اکران درآمده است به نظر من انقلاب عظیمی ایست در فیلم سازی برای بشریت . جیمز کامرون با نگاهی نو و فراتر از زمان بسیار دقیق به مقوله طبیعت و محیط زیست پرداخته است که شاید بیش از انتظار تاثیر گذار است . صحبت در مورد کارگردانی ، فیلم نامه ، موسیقی ، فیلمبرداری ، جلوه های ویژه و بازیگران شاید بحثی بی هوده باشد چرا که به طور قطع یکی از بی نظیر ترین کارهای روز دنیا به حساب می آید . بااینکه به این نوع فیلم های علمی تخیلی علاقه ندارم و بیشتر سینمای رئال رو دنبال میکنم اما براستی این فیلم بی اغراق غوغا کرده است. فیلمی برای بشریت برای طبیعت و برای محیط زیست شاید عمق مباحثی که به زیبایی جیمز کامرون به آن پرداخته است برای فعالین محیط زیست آنچنان تازگی نداشته باشد اما مطمئناً تاثیر عمیقی بر آنها خواهد گذاشت . نگاهی نو و مدرن که به دغدغه ها و نوع دیدگاه مردمان ما و دولتمردان به محیط زیست دارند دریچه ای جدید را برای آینده محیط زیست رقم میزند . انس موجودات به طبیعت و ادغام روح و زندگی در طبیعت محوری ترین بحث فیلم به حساب می آید .
در لابلای مباحث منتقدین سینما که عمدتا قلم به تحسین فیلم برداشته اند شاهد انتقاد شدید رسانه های واتیکان در مورد فیلم هستیم و فیلم را متهم به دور کردن مردم از یکتاپرستی به سوی روح گرایی که نتیجتاً به پرستش طبیعت منجر میشود کرده اند .
به زعم من با اینکه به طور کلی شخصا انسان مذهبی نیستم اما بر خلاف دیدگاه مذهبیان واتیکان رگه های عمیقی از عرفان را می توان در این فیلم دید . اگر بخواهیم در مورد لحضه به لحضه و دیالوگهای فوق العاده اش بنویسیم نه در طاقت شماست و نه در این مقال میگنجد اما توصیه من به تمام دوستان این است که عمیقا به تماشای این فیلم بی نظیر بنشینید ...
۲۷.۴