چندسالی هست با اینکه دورم از کار فنی اما مطالب فنی وبلاگ دیواره های بلند و انگشتان سرمازده ی شهرام عباس نژاد رو دنبال میکنم . از شنیدن این خبر در آرام کوه خیلی دلم گرفت .

شهرام عباس نژاد رو نمی دونم از چه چیز خسته است و دلشکسته اما مطمئنا با نبودن دیواره های بلند و انگشتان سرمازده حلقه ای در میان وبلاگها کم می شود و جای خالی این حلقه رو همین الان هم میشود احساس کرد! به عنوان یک مخاطب کوچک وبلاگت دوست دارم برگردی و بنویسی و تلاش کنی!

شهرام بمان !