دوست گرامی جناب آقای احمدپور

از اینهمه لطف و بزرگواری شما نهایت تشکر را دارم و از اینکه افتخار این را دارم که شما را دوست خطاب کنم خیلی خوشحالم .

گیلان سرزمین سبز با فرهنگی غنی و مردمانی خوب همواره برایم دوست داشتنی و زیبا بوده است و با اینکه زیاد به آنجا سفر نکرده ام اما بازهم آن را همچون کردستان می ستایم . یک بار دیگر هم به آن اشاره کردم که بدون اغراق موسیقی محلی و مخصوصاً گیلیکی را عاشقانه دوست دارم .

اما در خصوص پستی که در وبلاگتان درج نموده اید باید عرض کنم که کلامی برای پاسداشت این بزرگواریتان در ذهن ندارم و گویی واژگانی برای لطف و بزرگواریتان وجود ندارد و تمام کلمات از گفتن آن قاصرند .

اشاره ای به کارهای بهمن قبادی نمودید یاد یک جمله از ایشان افتادم (( اگر شعر و موسیقی نبود مردم کردستان می مردند ))

براستی هم همینگونه است گویی جزئ جدایی ناپذیر زندگی در این دیار است و یکی از ویژگی های فرهنگی مردمان کردستان همین ادبیات هنری ایست .

گاه فکر میکنم اگر این شعر و موسیقی نبود چه باید می کردیم ...؟! و این سوالی ایست که شاید مدتهاست در ذهنم مرور می کنم و بیش از پیش از این داشته ها خرسندم . اما موهبت دیگر این منطقه ، طبیعت بکرکردستان است که کم کم توسط عده ای کم خرد رو به نابودی رفته است و این مهم بر دوش من و تمامی دوستان همنورد وظیفه ای دشوار اما لذتبخش نهاده است که امیدوارم هرچند کوچک بتوانیم گوشه ای کوچک از این موهبت را حفظ نماییم .

در آخر نهایت تشکر و قدر دانی من را بپذیرید و امیدوارم به زودی در کردستان شما را ملاقات نمایم .

همواره سبز اندیش و پیروز و پایدار باشید و درود مردم کردستان را به تمامی هموطنان گیلانی برسانید .

ایام به کام