کانی

هه ر کا تی ده که ومه بیری

ئاواتی روژانی جوانی

بو ساریژی زامه کانم

به ته نیا دیمه سه ر کانی

زوخاوی دل هه لده ریژم بو ورده شه پوله کانی

ئه و به سته یه ی بو ده خوینم به لاوک یا به گورانی

کانی !

تو جیژوانی په ریه کانی

 تو ئاوینه ی ئاسمانی

خوینی جه رگی چیا سه ختو به رزه کانی

خوزگه ئه وه ی من ده یزانم توش بی زانی

کانی !

تو ئه سرینی هه و ره کانی

ده زانی بوچی خوشم ده ویی

شاعیر کوژیک وه ک تو ده چی چاوه کانی

ده زانی بو زور دیمه لات ؟

چون له لای تو به جی ماوه جی پی کانی 

کانی!

تو شاهیدی پشکوتنی ئه وینی کی ئاسمانی

قاتیلی من له تو ده شو پنجه کانی

خوینی دلم تکاوه لی  ئاوی کانی

به ده م بزه ی ئه وینه وه

ده مردم و نه مده زانی

                                                شعری که شاعرش رو نمیشناسم