دور از تو منم تنها ، تنها منم وغمها

 هر قطره اشکم ، صد موج تمنا

صد قصه پنهان ، صد غصه پیدا

چو نای بی آوا ، اگر چه خاموشم

زبان دل گویم ، مکن فراموشم

شد مایه رسوایی ، این عشق و شکیبایی

فالی زدم از حافظ ، دیشب من سودایی

این نکته به جا آمد ، داد از غم تنهایی

چو نای بی آوا ، اگر چه خاموشم

زبان دل گویم ، مکن فراموشم

گر باده پرستم من ،  از چشم تو مستم من

در عالم تا هستم ، ازین ساغره مستم من

  که بی این مستی ٬ نیرزد هستی

می رفتی ومی دیدم ، کاشانه ی امیدم

یک سر ویرانی شد ،  دلم لرزانی شد

چو نای بی آوا ، اگر چه خاموشم

زبان دل گویم ، مکن فراموشم