به احترام نظر شما؛

نه «انصراف» دادم و نه «ائتلاف» کردم!

  

 پس از اعلام و انتشار عمومی برنامه‌های پیشنهادی‌ام در راستای «اصلاح، ارتقاء و پیشبرد امور فدراسیون»، با بازخوردهای متعددی از سوی جامعه مجازی کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی مواجه شدم، که به واقع برایم جالب و دور از انتظار بود!

 بازانتشار این برنامه‌ها در وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌های مختلف و اعلام حمایت تلویحی کسانی که حتی در مقاطعی با من اختلاف نظرهای شدیدی داشتند، به واقع تأمل برانگیر و در خور توجه بود.

آنها به رغم همه‌ی انتقادهایی که چه بسا از عملکردم دارند، با استقبال از رویکردهایم، به نوعی برنامه‌ام را نماینده‌ و منبعث از نظرات و دیدگاه‌های خودشان می‌دانستند!

اما به آنها عرض کردم که هر کارزار انتخاباتی آداب خاص خود را دارد ... و من مجهز و مصمم به این عرصه وارد نشده ام ولذا حتی یک رأی هم نخواهم آورد! ... «تنهای، تنهای، تنها» و «بدون حتی یک تماس با اعضای مجمع» آمده‌ام که خودم را فقط به جهاتی محک بزنم! ... همین!

 اما نپذیرفتند! ... همراه با کامنت‌ها، پیامک‌ها و ایمیل‌های متعدد دعوتم کردند که بمانم و انصراف ندهم!...  با این مضمون که ما حق رأی نداریم، اما ...!

درنهایت به احترام نظر ارزشمند و در خور سپاس همه‌ی آنها - که متوجه‌ام کردند هنوز اندکی آبرو و اعتماد نزد جمعی از مردم دارم -  امروز نه «انصراف» دادم و نه «ائتلاف» کردم! ... ماندم و اتفاقاً یک نفر از اعضای مجمع هم به من رأی داد!  ... بله در حقیقت امروز «میزان رأی مجمع» بود اما من پیش‌تر خودم را پیروز یک «انتخابات معنوی» ‌می‌دانستم! ... با این تفاوت که امروز رأی من شد: « اندکی آبرو بعلاوه یک»! 

از وبلاگ کوه نوشت::http://koohnevesht.blogfa.com/post-618.aspx

پی نوشت: از حسین رضایی به سهم خودم سپاسگذارم . حسین برنده ی ماجرا بود