شیرکو هم پر کشید
چه فقدان دردناکی شیرکو !
هنوز زمزمه ی دوران نوجوانیم را فراموش نکرده ام دورانی طلایی که با اشعار بزرگ مردی چون تو لحظه به لحظه ی آن شور انقلابی را تجربه کرده ام . شیرکو خاطرات من آمیخته است با بند به بند شرهایت ! هنوز مو بر بدنم سیخ می شود وقتی می خوانمت !
از ترانه‌های من اگر
گل را بگیرند
یک فصل خواهد مرد
اگر عشق را بگیرند
دو فصل خواهد مرد
و اگر نان را
سه فصل خواهد مرد
اما آزادی را
اگر از ترانه‌های من،
آزادی را بگیرند
سال، تمام سال خواهد مرد.
شیرکو فراموش کردی ! فراموش کردی بنویسی ار ترانه های کردستان اگر شیرکو بی کس را بگیرند شعر می میرد ، عشق می میرد ، رود می میرد و تمام سال باید به عکس گوشه ی طاقچه ام نگاه کنم و طنین صدایت را در ذهنمان مرور کنیم ! می گفتی :
از میان همه روزها اگر
روزی آفتابی بمیری
بسا باز به گونه انعکاس یکی پرتو زاده شوی
تو یقین داشته باش برای ما نخواهی مرد اما هر روز در دل شاعران جوانی که تو را دوست دارند انعکاسی باشکوه خواهی داشت . شیرکو تو جاودانه شده ای و من امشب با ماتم این داغ گران تمام شب اشعارت را مرور خواهم کرد .
به یاد آر
پرنده اگر پرواز می‌کند
فقط به خاطر آسمان آبی نیست
چشمه اگر می‌جوشد
فقط برای رسیدن به رودخانه نیست
درخت اگر سایه دارد
فقط به دلیل شاخ و برگ‌اش نیست
اسب اگر می‌تازد
فقط از ترس تازیانه راکب نیست
باد اگر می‌وزد
فقط برای رقص جنگل نیست
و تو اگر شعرهای مرا می‌خوانی
فقط به بهانه نام شیرکو بی‌کس نیست
ماموستا شیرکو بی‌کس از شاعران بزرگ کرد که به عنوان «امپراتور شعر دنیا» لقب داشت، ساعاتی پیش در سن 71 سالگی درگذشت.
شیرکو بی‌کس از شاعران برجسته کردستان عراق که در سال 1319 در شهر سلیمانیه به دنیا آمد. در سال 1968 نخستین مجموعه شعر خود را به نام مهتاب شعر به چاپ رسانید.
او جزو شاعران نسل دوم کردستان عراق و از هم نسلان عبدالله په‌شیو، لطیف هلمت و رفیق صابر است.
شیرکو بی‌کس پر کار و خستگی ناپذیر که بیشتر به مفهوم ادبی جهانی در اذهان اهل فن جایی گرفته است و با آنکه در نقد، داستان و ترجمه توانای‌هایی در خور و شایسته بود، اما کار شعر، سرنوشت محوری قلم او را رقم می‌زد.
ماموستا شیرکو بی‌کس سال‌ها از راه ادبیات و سرودن شعر به مبارزه در راه ازادی اشاره کرد.
سختکوشی و پیگیری این شاعر جهانی در سیطره فرهنگ، ادبیات و شعر کوردی به او شخصیتی غول آسا و عاصی بخشیده است. شاعر چیره دست فارس زبان روزگارمان سیدعلی صالحی سال‌ها پیش شیرکو بی‌کس را امپراتور شعر دنیا نامیده است.
آثار شیرکو غنی و بسیارند، در سال 1968 میلادی نخستین مجموعه شعر وی با عنوان «درخشندگی شعر» منتشر شد و صاحب آثاری چون آئینه‌های کوچک، بامداد، من عطشم را با آتش فرو می‌نشانم، کاوه آهنگر، سپیده دم، پیرمرد و دریا، دو سرود کوهی، رودخانه‌ها، عقاب، کجاوه گریه‌ها، صلیب و مار و روزشمار شاعر و مجموعه مقالات، ترجمه‌ها و غیره است.
شیرکو بی‌کس در سال 88-1987 میلادی از دست «انگوار کارلسن» نخست وزیر سوئد جایزه جهانی «توخولسکی» مدال افتخار در ادبیات را دریافت کرد و همچنین در فلورانس ایتالیا، بزرگترین انجمن مدنی به او لقب «همشهری» داده است.
اشعار شیرکو تاکنون به زبان‌های آلمانی، فرانسه، ایتالیایی، سوئدی، نروژی، عربی، فارسی و غیره ترجمه شده است و بعضی از اشعار او انتخاب شده و در کتاب‌های درسی چند کشور برای تدریس گنجانده شده است
محلی برای انتشار دغدغه هایم