برای فدراسیون چه نسخه ای تجویز می کنید؟
اصلا قصد ندارم وارد بحث حب و بغض فدراسیون به نسبت خودی و غیر خودی شوم . اما سوالی که هست آیا فازغ از جناحبندی های جاری ، یک فدراسیون عاری از این جناحبندی ها اگر وجود داشته باشد رسالتش در قبال این جامعه ی مشتاق چیست؟
گو اینکه فضا برای جولان و تردد زیاد کوهنوردان به لحاظ بنیادی فراهم نیست و امکان دارد فاجعه بار باشد . اما در یکی دو ماه پیش و پس از فصل صعود بهار با یکی از هیمالیانوردان کشور که همگان وی را بسیار نزدیک به فدراسیون می شناسند گفتگویی نسبتا طولانی داشتم .
وی در خلال گفتگو به این موضوع اشاره داشت که فدراسیون برای آنان نیز اینچنین ایده آل نیست و حمایتهای فدراسیون در آن حدی نیست که عموم کوهنوردان فکر میکنند .
ایشون در ادامه عنوان می کرد که فدراسیون به آنها دقیقا گفته است که در صورتی که از حمایت مالی ادارات و شرکتها به طور 100 درصد مطمئن هستند حاضرند نامه نگاری نمایند . و یا اینکه این مشکلات برای دریافت ارز دولتی برای انان نیز وجود دارد .
این سخنان گفته های ایشان است که بنده آن را رد و قبول نمی کنم و صرفا ان را بازگو کرده ام اما براستی اگر فدراسیون این اندک کار را حتی برای نورچشمی هایش انجام ندهد ! و خروجی مربیانش اینچنین تاسف بار باشد وجودش چه اهمتی دارد؟
براستی رسالت این ارگان درقبال جامعه ی مشتاق چیست؟ آیا بایستی برای همه کس می بایست این نامه نگاری را انجام دهد ؟ ملاک و معیار این گزینش ها چیست؟ و آیا بایستی این گزینش ها وجود داشته باشد؟
فرض کنیم فدراسیون کاملا از این مسائل جبهه بندی فارغ باشد برای فدراسیون واقعا باید چه روشی تجویز نمود ؟
پی نوشت : به هیچ عنوان این پست نقد فدراسیون کوهنوردی نیست . صرفا یک پرسش است که آیا جامعه ی کوهنوردی چه راه کاری برای آینده ی فدراسیون و یا فدراسیون ایده آل در نظر دارد؟ آیا صرفا همه معترض هستند یا راه کاری هم پیشنهاد میکنند ؟
محلی برای انتشار دغدغه هایم