توصیف زیبایی ها و دلبری های یار در ترانه های فلکلور کردی را می توان ویژگی بارز موسیقی این دیار دانست ، نواهایی که برگزفته از فرهنگ و طبیعت است و شرح نازکردن ها و دلبری های معشوق گویی ریشه ای به اعماق تاریخ فرهنگ مردمان این سرزمین دارد . فرهنگی که در سنگ به سنگ کوهستانهایش نقش بسته است و زندگیشان را رنگ داده است ... "ساده و بی آلایش"

این ترانه یکی از قدیمی ترین ترانه های کردی است که توسط استاد مظهر خالقی خوانده شده و پیش از وی نیز هنرمندان کردستانی  ان را خوانده و نواخته بودند .

ئه و چاوه چاوی بازن / خومارو پر له نازن

گاه به په نجه گاه به ناز / مردنم ئاوات خوازن

چاروکه سور توبه بی / کولوانه سور توبه بی

من ئه و یاره م خوش ده وی / فیری توله و هوبه بی

عکس: کردستان

پینوشت :

چاروکه : شنل ( پارچه ای که زنان روی دوش خود می بستند )

چاروکه سور : همان شنل قرمزی خودمان است که از این ترانه مشخص شد شنل قرمزی اصالتاً اهل کردستان بوده و خیلی هم اهل ناز کردن و عشوه امدن بوده ...